Inbred" jest to słowo pochodzenia angielskiego, przyjęte w polskim nazewnictwie kynologicznym i dotyczy ono bliskiego pokrewieństwa przodków danego psa, czy też suki. W języku niemickim, którym przede wszystkim opruje nasza rasa nazywa się to "inzucht". Inbred, lub tez inzucht określa się cyframi. Np. 3 -4. Pierwsza cyfra oznacza pokolenie danego psa, w którym pojawia się ten sam przodek od strony ojca, druga cyfra dotyczy przodków od strony matki. W podanym przykładzie, patrząc się na rodowód psa pradziadek od strony ojca i prapradziadek od strony matki to jest ten sam pies. Może to być także ta sama suka. Tutaj oprócz cyferek pojawia się także nazwa psa. Jeżeli zatem w rodowodzie jest napisane, że dany pies jest zinbredowany np. 3-4 na Jecka v. Noricum, to oznacza, że ów Jeck v. Noricum był pradziadkiem danego psa z linii ojca i prapradziadkiem z linii matki. W inbredach mogą się pojawic dalsze rozszerzenia wówczas, kiedy już jedno z rodziców danego psa było zinbredowane na przodka występującego także w linii drugiego z rodziców. Wówczas mamy zapis np. 4,4-5. Taki zapis oznacza, że wspólny przodek pojawia się dwa razy w czwartm pokoleniu z linii ojca i raz w piatym pokoleniu z linii matki. kynologia podzieliła inbredy na bliskie typu 2-2, 2-3 i 3-2, średnie typu 3-3, 3-4, 4-3, i dalekie typu 4-4, 4-5 5-5. Hodowla polega między innymi na tym, aby inbredy stosować wówczas, kiedy jest to korzystne. A unikać ich wówcas gdy grozi katastrofa.

Wiesław Ziemecki