Owczarek Niemiecki - SERWIS INTERNETOWY ::JACENTUS:::

WSZYSTKO O OWCZARKACH NIEMIECKICH

Forum / artykuły
WYWIAD Z MARKIEM CZERNIAKOWSKIM O ŚWIATOWEJ WYSTAWIE OWCZARKÓW NIEMIECKICH W NORYMBERDZE Za nami kolejna Światowa Wystawa Owczarków Niemieckich. Jakie są ogólne Pana wrażenia wywiezione z Norymbergii? Czasy „romantyzmu” z lat dziewięćdziesiątych bezpowrotnie minęły. Człowiek jest już coraz starszy. Spanie w samochodzie bądź w namiocie – to już nie dla nas. Całoroczne dysputy i kłótnie też już nie maja miejsca. Podczas Sieger trwa polityka miłości. Wszyscy Polacy uśmiechnięci, życzliwi, rozmowni, chętnie dopingujący naszych reprezentantów. Trzy dni spokoju, koleżeńskości, tolerancji. I tak ma być, również po to tam jedziemy. Podczas trwania Sieger rzucało mi się w oczy: mała liczba widzów i mała liczba zapisanych psów (katalog jakiś taki cienkawy). Ale potem przypomniałem sobie poprzednią wystawę w Norymberdze w 1998 roku. To olbrzymi, rozległy teren, wielki stadion sprawia wrażenie, że jest bardzo mało ludzi. Przecież w niedzielę dostać dobre miejsce przy ringach młodzieżowych było tak samo trudno, jak na innych wystawach. Jednak coś nieciekawego „ wisiało w powietrzu”., to można było wyczuć. Kiedy zapytałem o to znanego w Polsce sędziego SV skwitował to określeniem: Marek - to „scheisse politik” obecnych władz. Powiem tak z perspektywy tych trzech tygodni: złość, rozczarowanie zaczynają już ze mnie schodzić. Cieszą mnie miejsca i postawa naszych reprezentantów Piątek - dzień testów psychicznych. Jak Pan ocenia ich przebieg, pracę pozorantów i sędziowanie? Moim zdaniem testy przebiegały prawidłowo. Widziałem w poprzednich latach zdecydowanie gorszą i stronniczą pracę pozorantów. Sędzia Rudiger May był bardziej tolerancyjny od swojego kolegi z ringu suk. U niego suka Bogusia Chmiela miałaby zaliczone testy. Przeprowadzanie testów na takim wielkim zamkniętym obiekcie, przy takim pogłosie, to trudne zadanie dla psów. Poza tym raziło zbytnie rozwleczenie czasowe, brak było tempa. Bardzo dobrze zaprezentowały się w tym roku psy z Polski. ten fakt napewno cieszy W 2005 roku polskie psy odniosły największy sukces. Przypomnę ogromne sukcesy: GOLDA, ROYALA, RIMINI czy GINY. W tym roku było podobnie. Obecność naszych psów na pierwszych czy drugich ringach ogromnie cieszy. Gratulacje dla właścicieli i wystawiających. Gratulacje także dla innych naszych rodaków, którzy odnieśli trochę mniejsze sukcesy. Kochani, wystawianie na Sieger swoich psów, niezależnie od zajętego miejsca to już powód do dumy! Jesteście lepsi od innych teraz krytykujących Wasze występy. Tak trzymać! Należy również podkreślić, że osoby wystawiające owczarki bezpośrednio na ringu również sobie poradziły Widać coraz większy profesjonalizm, spokój i luz osób wystawiających. Ale nie tylko wystawiających, coraz lepiej sprawują się ekipy towarzyszące, nawołujące, a także dopingujące. Brawa dla Beaty, Joasi, Mirka, a szczególnie Madzi, która miała do pokazania wiele psów na kilku ringach. W pozytywnym znaczeniu denerwuje mnie fakt, że to kobiety wysuwają się na pierwszy plan. Ja pamiętam dawne czasy, wystawiali na Sieger tylko mężczyźni, ja np. prowadziłem w 1993 roku ZBÓJA Acer Aureum i potem też kilka innych psów. Koledzy zabierajcie się do roboty! Krzysztof Dobrzański pokazał kolejny raz swoją grupę hodowlaną podczas Sieger. Przeciera szlaki również w tej konkurencji. Czy myśli Pan, że oprócz niego ktoś inny będzie również taki odważny? Krzysiek Dobrzański pokazał swoją grupę już trzeci raz. Jest coraz lepiej. Lecz przypomnę, że rozpoczynał Grzegorz Okrasa z kojcem Asarko Lordana. Aby odnosić sukcesy w tej konkurencji, trzeba mieć zwierzęta wyszkolone, zajmujące wysokie pozycje na ringach. Czy znajdzie się ktoś odważny? Uważam, że na najbliższym Sieger to nie nastąpi. Obserwując np. konkurencję „najlepsza hodowla” na naszej klubówce, nie widzę takiego kojca. Oczywiście może pojawić się jakiś desperat, który zamarzy pokazać swój kojec, lecz będzie to z marnym skutkiem. Mamy za mało zwierząt z oceną „V” z klas użytkowych. Pokazywanie w kojcu tylko młodzieży nie zapewni dobrej lokaty. Klasa młodzieży i juniorów - które psy Panu wpadły w oko? Czy będzie to dobra przyszłość hodowlana? Ja oczywiście z największym zainteresowaniem obserwowałem potomstwo TYSONA - bo mam jego syna. Nie zawiodłem się. Zwycięzca młodzieży – DANO przewyższał zdecydowanie konkurentów. Jest to pies z bardzo dobrym pochodzeniem – jego matką jest miotowa siostra tegorocznej zwyciężczyni CHAKIRY von Pendler. Podobał mi się także drugi piesek OMEN. Ciekawe gdzie znalazłby się ciekawy pies ETOO aus Wattenscheid? W klasie juniorów szczególnie podobały mi się psy na pozycjach SG 1 i SG 2. LENNOX jest bardzo w typie ojca. Syn BOJANA trochę gorszy w ruchu, ale myślę, że dobrze będzie kontynuował „dolną linię”. Obaj zwycięzcy pochodzą z bardzo dobrych miotów, to daje gwarancję ich dalszej kariery hodowlanej i myślę, że też wystawowej. Sobota - ocena konkurencji Reproduktor i jego potomstwo. Które grupy ocenia Pan na plus a które na minus? Aby wybrnąć z nieciekawej sytuacji dopuszczono do konkurencji reproduktory z niepełnym limitem potomków. Mnie najbardziej podobała się grupa ZAMPA. Następnie na równi stawiam grupy: QUENA, TYSONA, KWANTUMA. Potem dopiero grupy VEGASA i FURBO. Dlaczego tak? Ja na tę konkurencję patrzę nie jak widz, tylko jako sędzia. Rozpocznę od grupy VEGASA. Z całej grupy on był najlepszy. Świadczyć to może o jego wybitnej klasie oraz wyjątkowości, lecz jak świadczy to o jego synach, kiedy „stary” ojciec przewyższa je witalnością i prezentacją? A w tej konkurencji najbardziej interesujący są potomkowie „męscy”. I tu przechodzimy do grupy FURBA. Jakość tej grupy bardzo wysoka, potomkowie w większości o bardzo dobrej anatomii i na bardzo wysokich pozycjach, lecz tu również dala się zauważyć zbyt duża różnica między klasą ojca a synami. I jeszcze jedno. Istotną cechą grupy potomków winni być także – wzajemne podobieństwo do siebie a także do ojca. W tej grupie tego zabrakło. Przypomniały mi się grupy YASKA Farbenspiel, który pokazywał bardzo dobrych synów, lecz każdy był w innym typie, a te najlepsze zupełnie nie przypominały ojca. Reasumując grupa FURBO zdecydowanie lepsza od ubiegłorocznej zbieraniny. Co znaczy podobieństwo do ojca i wzajemne do siebie pokazała grupa VANOSA van Noort. Szczególnie zawiodłem się na grupie ODINA. To wstyd aby vicezwycięzca nie był w stanie uzbierać dobrej jakościowo i względnie licznej grupy! Słaba była też grupa SHICCO. Klasa użytkowa psów - dla mnie osobiście trochę za liczna. Zgadza się Pan z tym a jeżeli tak to jaka jest zatem polityka Pana Meyera? Proszę o przeczytanie artykułu na stronie www.ingemar.pl (prognozy na BSZS 2010). Z dziewięciu psów VA w 2009 roku przystąpiło w tym roku do konkurencji pięć. Z wiadomych powodów (wiek) nie wystąpił ubiegłoroczny zwycięzca – VAGAS. Nie było też YUKONA – to nie było niespodzianką, lecz brak PAULA to już mała zagadka, nie dziwi natomiast brak BOJANA (bo to przecież wystawa hodowlana!). W poprzednim artykule przewidywałem, że zwycięzcą zostanie OBER i tak też się stało. Stawiałem na OBERA nie dlatego, że szczególnie mi się podoba. Stawiałem dlatego, że nie było innego logicznego wyboru. Starałem się udowodnić dlaczego inne psy z grona VA z 2009r. nie mają szans na wygranie – i to też się sprawdziło. Prognozowałem, że grono VA musi być liczniejsze niż w 2009 r. i tak też się stało. Napisałem też, że młodzieżowi zwycięzcy nie mają zbytnich szans na miejsca w ścisłej czołówce i to się potwierdziło. Nie sądziłem jednak, że sędzia Mayer wyznaczy aż 13 pozycji VA. Moim zdaniem gdyby w tej grupie nie znalazły się GIGOLO i GUCCY, nie byłoby to żadną stratą dla niemieckie i światowej hodowli! Można się zastanowić, czy obecność młodych np.VEGASA, DALLASA, HOMARA zmieniłaby kolejność w grupie VA? Można też dywagować, co by było, gdyby byli np.: FURBO i TYSON? Lecz to tylko gdybanie. To, że FURBO nie został zwycięzcą to „wina” wyłącznie właściciela, gdyż przez swoją nadmierną ambicję nie dal temu psu szansy konfrontacji. Ten ostentacyjny protest był tym razem na rękę sędziemu Mayerowi. Jak bowiem zachowałby się, gdyby nawet niezbyt liczna w tym roku publiczność wywierałaby na niego swoisty nacisk : krzykiem gwizdami czy oklaskami. Gdzie po pozycji „na stój” ustawiłby FURBO? Z racji tego, że nie występował w 2009 roku i nie pokazywał się na wystawach w 2010 roku nie mógłby być na pozycji wyższej niż czwarta. I tu spotkałaby sędziego pierwsza porcja gwizdów. Potem im dalej, tym gorzej. Następny ruch – REMO musi wcześniej przeskoczyć YEROMA i tu kolejne gwizdy, dlaczego nie FURBO? Po dłuższej chwili już po biegu na smyczy i bez, FURBO przechodzi YEROMA – tu ogromne owacje, ale potem już tylko do końca gwizdy i wyzwiska, gdyż pozostałby na trzecim miejscu. To czyste teoretyzowanie, gdyż nie wiemy, czy wyeksploatowany kryciami FURBO pokazałby w czasie dwugodzinnej konkurencji taką samą witalność jak podczas trzech okrążeń z grupą potomków (wyraźnie lepszą niż w roku ubiegłym). Selektywne wybieranie do krycia suk z Niemiec spowodowało, że lepsze dzieci po nim rodzą się poza Niemcami i jego wpływ na hodowlę niemiecką jest mniejszy niż OBERA czy w niedalekiej przyszłości REMO i choćby tylko dlatego – słusznie – nie byłby zwycięzcą BSZS. Teoretyzujemy dalej (gdyby wystąpił FURBO) – sędzia mógłby go „po stój” postawić np. na siódmej pozycji (miałby to tego całkowite prawo) – tu znowu porcja ogromnych gwizdów, ale potem w miarę trwania konkurencji w widowiskowy sposób przesuwałby go do przodu o jedną pozycję przy burzy oklasków, aż wreszcie dotarłby na trzecią pozycję. Takim sposobem owacje zrównoważyłyby gwizdy. Niestety właściciel FURBO nie dal nam szans na wyśmienite widowisko, a licznych wielbicieli tego psa utwierdził w przekonaniu, że „gdyby był FURBO to…..” W takiej sytuacji ciśnie się na usta stare, wyświechtane powiedzenie „nieobecni nie mają racji”. A jak by się zachowywał sędzia Mayer, gdyby dodatkowo w konkurencji wystąpił TYSON. Włos się jeży! Kolejne sędziowania Pana Meyera i kolejne gwizdy! Czy prezydent swoim sędziowaniem powinien sobie na to pozwolić? Za czasów Pana Martina były wyłącznie brawa! Czy prezydent może sobie pozwolić na takie gwizdy? Sędzia Mayer nie jest prezydentem, lecz jego zachowanie, postawa, stronniczość (bo umiejętności czy „oka” mu nie brakuje) nasilają agresję wśród niemieckich hodowców. Trzeba jednak uczciwie przyznać, że są również jego zwolennicy, którym np. sędziowanie Pana Meyera nie przeszkadza. Wracając do czasów prezydenta Hermana Martina, to starsi koledzy pamiętają zapewne pierwsze sędziowanie klasy użytkowej psów przez następcę - Pana Messlera. To był dopiero koncert wyzwisk i gwizdów. Wszyscy mówili, żeby gdyby był Herman, to by tego nie było. Co dalej w wystawami światowymi? Czy planuje Pan oglądać je przez internet czy dalej jechać i widzieć to na żywo? Co dalej z wystawami? Internetowe transmisje nie oddają atmosfery tego owczarkarskiego święta. Na BSZS jeździmy tradycyjnie po to, aby zanurzyć się właśnie w tej atmosferze. Można zajrzeć za kulisy, można porozmawiać, można się czegoś dowiedzieć. A internet? Póki starczy mi sił będę jeździł na Sieger. Już się szykuję na wyjazd do Braunschweigu w 2011 roku! Dziękuję za poświęcony czas i wyrażenie swoich spostrzeżeń. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko życzyć dalszych jak najbardziej udanych sędziowań. Rozmawiał Jacek „Jacentus” Żydzik