Obóz szkolenia psów Trinec 08.08 -15.08.2009r

To było coś niesamowitego. Nawet nie wiem od czego zacząć pisać tę relację. Czy od pecha jaki mnie spotkał już pierwszego dnia, od bardzo dobrych warunków zakwaterowania ,czy też od świetnych warunków szkolenia jakie stworzono wszystkim uczestnikom kursu bez względu na poziom zaawansowania przewodnika i psa.

Może zacznę od 3-ch pytań 

Czy warto było pojechać? ,...TAK!

Czy były to stracone pieniądze?,.... NIE!

Czy był to stracony czas?,... NIE!

Trinec to miejscowość tuż poza granicami naszego kraju./zaledwie 30-40 km/ od granicy Polski w Tatrach. Zakwaterowaliśmy się w ośrodku rekreacyjnym „u HALINY” w domkach z pełnym wyposażeniem ,sanitariatami /natryski,umywalki,ciepła i zimna woda /toalety w każdym domku,kuchenką zaopatrzoną w lodówki,czajniki elektryczne oraz naczynia podręczne,... a także niektóre domki miały telewizory. W każdym domku po dwa oddzielne pokoje dające możliwość zachowania intymności rodziny. Tak naprawdę spokojnie można wybrać się z rodziną posiadającą nawet maleńkie dzieci ,...no i psy na tzw. wczasy rodzinne połączone ze szkoleniem psów. Brakowało mi możliwości zakwaterowania psów czyli kojców. Niestety trzeba było ze sobą posiadać tzw. domowe kenele. 

Po szkoleniu można było wybrać się , w góry na spacer, na jazdę konną, a także popływać było gdzie bo basen kąpielowy jest na terenie ośrodka. Nie można nie wspomnieć o lokalu miejscowym gdzie można było napić się kawy,piwa itp. W ramach opłaty za pobyt, wyżywienie 2x dziennie śniadania i tzw. obiado-kolacje. Wyżywienie znakomite,smaczne i wystarczającej ilości by najeść się do syta,zawsze do śniadania czy też do obiado -kolacji dodatek w postaci smakowitego ciasta czy też innego dodatku. Psów można było zabrać bez ograniczeń /ale bez przesady/do szkolenia ale wszystkie musiały być zabezpieczone w kenelach i wyprowadzane musiały być tylko na smyczach. Ja zabrałam 3-y psy w czym 2 brały udział w szkoleniu. Jeżeli w przyszłym roku będzie organizowany taki obóz na pewno się wybiorę. Zachęcam innych do udziału w takim obozie-kursie szkolenia psów.

Myślę,że inne osoby ,które były tam i uczestniczyły w kursie szkolenia psów potwierdzą to co piszę.

A teraz pozwolę sobie przejść już do samego szkolenia psów. Szkolenie było nie tylko z panem pozorantem Góreckim ale także z panem Romanem Matlochem ,który zajmował się pracą węchową oraz dwie bardzo miłe panie, mistrzynie Czech w posłuszeństwie ze swoimi psami,pani Lucka i pani Teresa

Pierwszego dnia czyli w sobotę wieczorkiem przy kolacji odbyła się odprawa i omówienie planu zajęć. W kursie uczestniczyło 10 przewodników i 14 psów z tego 13 owczarków niemieckich i 1 rottweiler. Szkoda,że tak mało.

PRACA WĘCHOWA

Pobudka o, plus,minus godz 5.30. Wyjazd na pracę węchową o godz. 6-tej ,na wspaniałe tereny

trawiaste,odległe od ośrodka około 3-4km. Najpierw instruktaż w zależności od stopnia zaawansowania przewodnika i psiaka. Opiekunem na śladach pan Roman Matloch, który omawiał ,jak przewodnik ma zacząć uczyć psiaka pracy węchowej lub jak pies już nieco zaawansowany ma pracować na śladzie. Dla bardziej zaawansowanych ,pan Roman pokazał jak nauczyć psa/oprócz wskazania przedmiot przez warowanie/ by pokazywał przewodnikowi znaleziony przedmiot ,co było dla mnie bardzo interesujące. Codziennie rano pan Roman jeżdził z nami na pola i kontrolował każdego jak pracuje ze swoim psem. Udzielał wskazówek,doradzał ,poprawiał błędy i pokazywał jak unikać błędów. Pracę węchową kończyliśmy około godż 7.30. a czasem o 8-mej. Następnie śniadanie i przerwa albo nie było przerwy bo trzeba było tuż po śniadaniu iść na plac ćwiczeń na ćwiczenia z posłuszeństwa.

Dysponowaliśmy dwoma placami do szkolenia. Jeden na miejscu,nieduży ale wystarczający by szkolić indywidualnie psa a drugi plac ,to boisko sportowe do piłki nożnej odległy od ośrodka jakieś 1-2 km.

ĆWICZENIA Z POSŁUSZEŃSTWA

Ćwiczeniami z posłuszeństwa zajęły się 2-e bardzo miłe panie. Obie mistrzynie Czech ze swoimi psami. Jedną z nich była pani Lucka , która zajmowała się psami mniej lub bardziej zaawansowanymi a szczeniakami lub psami zaczynającymi pracę z posłuszeństwa zajmowała się pani Teresa. Naprawdę miło było popatrzeć jak panie pracowały ze swoimi psami a następnie starały się tę wiedzę „sprzedać” nam kursantom. Pokazały nam jakie znaczenie mają niuanse i wpływ w prawidłowym prowadzeniu psiaka. No!,...chociażby trzymanie ręki czy to z piłką czy ze smakołykiem przed psem,w którym miejscu i jak. Sama nie zdawałam sobie z tego prawy. Obie panie, potrafiły poprowadzić tak przewodnika /bez względu na stopień zaawansowania/,że ten z kolei prowadził swojego psiaka w najwyższym stopniu skupienia . Przyjemnie było pracować z psem pod kierunkiem takich instruktorek. Jestem przekonana,że praca z psem pod okiem tych pań, dałaby efekty pracy z psem w ciągu 2-ch,3-ch miesięcy. Podam taki przykład kursanta ,gdzie pierwszego dnia suczka nic nie umiała a już następnego dnia przychodziła do przewodnika na komendę „do mnie” i siadała przed nim patrząc mu w oczy. Jakie to miłe .Panie udowadniały,że każdy przewodnik bez względu na stopień zaawansowania jest w stanie dobrze wyszkolić swojego psiaka. Innym przykładem jest prowadzenie psa przy nodze patrzącego w oczy przewodnika mniej lub bardziej zaawansowanego w szkoleniu. Obie panie czasami chwytały za dłoń przewodnika i dokładnie wskazywały ,gdzie ta dłoń ma się znajdować by pies osiągał najwyższy poziom skupienia i patrzył przewodnikowi w oczy a nie chodził ze zwieszonym łbem. Mnie pani Lucynka nauczyła ,np. jak odblokować psa gdy ten niechętnie wykonuje jakieś ćwiczenie. Każdy kursant ćwiczył indywidualnie pod okiem pań.

Jak się okazuje wcale nie trzeba używać obroży elektronicznej by pies trzymał głowę wysoko lub patrzył przewodnikowi w oczy. Wystarczy tylko cierpliwość i skuteczność w działaniu,słuchanie i dostosowywanie się do tego co mówi instruktor oraz odpowiednio technicznie trzymanie ręki a nie stękanie,że mój pies tego czy owego nie zrobi.

Ćwiczenia z posłuszeństwa trwały około 3-4 godz. Każdemu przewodnikowi panie poświęcały 5-10minut a czasem dłużej Po zakończeniu ćwiczeń czas wolny. A od godz 17tej ćwiczenia obronne ale o tym potem.

ĆWICZENIA OBRONNE

Pozorant jest znany szkoleniowcom,tym którzy u niego szkolą psy. Ja po raz pierwszy miałam do czynienia z tym pozorantem. Jestem pełna podziwu dla jego pracy z psami,jego wytrzymałości i siły by pozorować tylu psom. Naszych psów było 14, czeskich psów na kursie kilka a jeszcze dochodzili miejscowi ze swoimi psami z doskoku i dodatkowo trenował z psami ,które przygotowywały się do egzaminu. To trochę psuło nam szyki w kolejce do pozoranta. A byli i tacy co 2x dziennie korzystali z ćwiczeń obronnych..Ja zrobiłam to pierwszego dnia ,potem zrezygnowałam. Uważam jest to zbyt męczące dla psa.

Pan pozorant pracował z psami, w zależności od stopnia zaawansowania psa ,od wieku,temperamentu,chęci do pracy obronnej. Do przewodników psów bardziej zaawansowanych dostosowywał się tzn. ćwiczył te fragmenty, które przewodnik sobie życzył lub poszczególne elementy jak dobry chwyt,dobre wejście w pozoranta itp. Treningi ćwiczeń obronnych trwały 3 godziny a każdy pies miał tylko jedno wejście ale ugryzień czy też ćwiczeń innych elementów mogło troszkę potrwać. Dla nas była to okazja do popatrzenia sobie jak pracuje pozorant z tzw.”wyższej półki”.

Tak naprawdę to opuściłam obóz jako bardzo pechowa kursantka. 2x wpadłam samochodem do kanału,pokąsały mnie osy, zapłaciłam karę za podrapane drzwi ,ugryzła mnie moja suka, i w drodze powrotnej miałam awarię samochodu ale za to,bardzo zadowolona i podbudowana do dalszej pracy z moimi sukami.

Ogólnie rzecz ujmując nie było za dużo czasu na nudę a czas na szkolenie psa należało wykorzystać do maximum. Nawet w ostatnim dniu od godziny 9-tej odbywały się ćwiczenia obronne. Po zakończeniu ćwiczeń pożegnaliśmy się. 

Halina Szewczyk

Ps.Składam piękne podziękowanie dla Halinki Szewczyk za napisanie sprawozdania z obozu szkoleniowego i przesłanie kilku zdjęć. Dzięki Halinka!

Jacentus